fbpx Skip to content

Wat zijn darmkrampjes eigenlijk en is er een oplossing voor?

Darmkrampjes kunnen de eerste maanden van het ouderschap doen veranderen van roze wolk naar donkergrijze donderbui. Je kindje met pijn zien, kan je wanhopig maken en niet te vergeten erg onzeker. Wat zijn darmkrampjes eigenlijk en is er een oplossing voor?

‘Het internet staat vol noodkreten van mama’s die geschokt vragen of dit wel oké is’

‘Krampjes’ klinkt zo onschuldig en bijna lief. Zoals kriebeltje, kippenvel of misschien wel lammetjes. Acht schattige onschuldige lettertjes. Tijdens je onstilbare digitale leeshonger in je zwangerschap, heb je er misschien al wat over gelezen. Ah, sneu – was misschien nog je gedachte. Je las:

  • ‘Ze zijn onschuldig’
  • ‘Ze horen erbij’
  • ‘Het is normaal’
  • ‘Gaan vanzelf weer over’
  • ‘Onrijpheid darmpjes’
Krampjes

‘Hel op aarde’ was een betere omschrijving geweest. Waarom staat er niet:

  • ‘Horrorkrampen oorzaak voor meltdown moeder’
  • ‘Krijsende baby schreeuwt het uit van de pijn’
  • ‘Moeder ten einde raad, haar hart breekt bij het zien van de darmkrampen van haar baby’
  • ‘Protesten op het Malieveld, moeders pikken de nonchalance rondom buikkrampen niet langer’

Iedereen wil weten, wat is de oplossing voor darmkrampjes?

Een willekeurige baby met krampen is sowieso al naar. Maar jouw eigen kleine kwetsbare kleintje zien met darmkrampjes is hartverscheurend. Het huilen is niet te troosten en het geluid gaat door merg en been. En het ergste is; er is geen echte oplossing. Ontzettend frustrerend. Hele fora zijn volgeschreven met noodkreten van roze-wolk-verwachtende mama’s die geschokt afvragen of dit wel oké is. De nood wordt herkend en veel welwillende medemoeders geven tip na tip en huismiddeltjes om het baby én mamaleed te verzachten. Waarom moeten onze geliefde kleine wezentjes zo lijden aan deze schijnbaar onschuldige, maar nachtrust-verstorende pijnen? Waarom maakt bijna elke ouder dit in meer of mindere mate mee en is er nog geen oplossing voor gevonden? Als onze natuur zo perfect in elkaar steekt, waarom is dit dan nodig. Niemand wordt er vrolijker van, toch?

Werk in uitvoering

Een baby die veel last heeft van darmkrampen, krijst het uit, balt zijn vuistjes en overstrekt zijn lichaam. Het kan als vanuit het niets opzetten. Je baby is onrustig en zijn hele lijf staat strak van de spanning. Meestal beginnen krampen een half uur na de voeding en ze zijn het heftigst aan het einde van de dag. Het gezichtje van je baby is knalrood en hij knijpt zijn ogen dicht. Je hoort vaak luchtbelletjes in zijn lijfje borrelen en je baby moet boeren of laat veel scheetjes. Niet gek dat voeding als de boosdoener wordt gezien. Obsessief probeer je elke mogelijk luchtbel preventief te weren en je schaft een heel arsenaal van speciale dure flessen aan. Wanneer je borstvoeding geeft, denk je erover om een koemelkvrij-dieet te volgen* en je buurvrouw zegt je dat je toch echt geen bloemkool meer moet eten.

*(Natuurlijk kan er ook iets medisch aan de hand zijn, voelt het niet oké? Dan is dat ook echt iets om ook uit te zoeken! Darmkrampen en veel huilen kunnen samengaan met allergieën als KMA (koemelkallergie) of verborgen reflux)

Zorgt-voedsel-voor-darmkrampjes

Zorgt voedsel voor darmkrampjes?

Darmen en voedsel horen bij elkaar. Dus wanneer je baby last heeft van darmkrampen, dan is dat voedsel verdachte nummer één. Nu heeft eten er indirect wel mee te maken, maar het verhaal is heel wat complexer en omvat veel meer dan onrijpe darmen die het eten nog niet kunnen verteren. Eigenlijk klopt het wel een beetje als ‘ze’ zeggen dat het onrijpheid is, nou ja, een heel klein beetje dan. Onrijpheid in de zin van werk in uitvoering; ontwikkeling. Het is juist de bedoeling dat we niet zoals paarden al helemaal klaar zijn om te rennen zodra we uit onze moeder tuimelen. Zo kunnen we ons nog helemaal aanpassen aan de wereld waarin we terechtkomen. Open voor nieuwe indrukken. Dat geldt voor onze darmen en ons zenuwstelsel als geheel. We groeien gewoon door wanneer we geboren worden. Je baby voelt, verwerkt, went en leert van alle ervaringen. Dat bepaalt dan weer hoe al die systemen gaan functioneren. Helemaal zo de bedoeling en geen foutje van moeder natuur. Soort van inregelen dus. Maar groeien doet pijn, écht pijn.

Hersenen zijn de baas

Ik wil met je op reis. Doe je ogen dicht en stel je voor dat je een duik neemt in het lichaam van je baby. We beginnen bij de hersenen. Stel je een ingenieus controlecentrum voor. Alle informatie komt hier via de zintuigen binnen, het centrum interpreteert, verwerkt en slaat al deze informatie op. Belangrijke beslissingen voor het lijf worden hier genomen, het is de plek waarvandaan het lichaam gerichte opdrachten krijgt. De hersenen zijn verbonden met elk deel van het lichaam van je baby, talloze kleine weggetjes die elke uithoek bereiken. Informatie reist over deze wegen heen en weer.
‘De darmen hebben net zoveel verschillende cellen en zenuwen als de hersenen’
We gaan verder op onze reis, naar beneden. De darmen zijn veel meer dan een holle lange buis in je baby’s buik; hier zitten net zoveel verschillende cellen en zenuwen als in de hersenen. Ook de chemie, zoals de hormonen, zit al net zo ingenieus in elkaar. De darmen hebben een gigantisch oppervlak, vele malen groter zelfs dan de huid. Het is daarmee ook het grootste sensorische orgaan. Als de hersenen bovenin je baby’s hoofdje een commandocentrum zijn, zie het dan als een verkeerstoren die hoog boven de rest van zijn wereld, belangrijk en goed beveiligd en beschermd, zijn vernuftige werk doet. De darmen daarentegen bevinden zich midden in alle bedrijvigheid. Ze zijn daar waar de actie is. De ontvangsthal die zo druk is als de check-in op Schiphol op zwarte zaterdag. Zo krioelen er alleen al zo’n slordige 39,6 biljoen bacteriën rond.

Je darmen weten het allemaal

Ziekteverwekkers, cellen uit de omgeving, gif of juist voedingsstof; de darmen weten alles. Ze zitten in het centrum van alle bedrijvigheid en hebben daarmee de perfecte positie om de hersenen te vertellen waar het kind is, hoe het daar is én of het veilig is of juist niet. En tussen de verkeerstoren en de ontvangsthal loopt een enorme snelweg, de belangrijkste, de dikste en de grootste. Een dikke kabel van hersenzenuwen die een directe verbinding vormt tussen de twee. We kunnen niet zonder de hersenen, maar ze liggen geïsoleerd en zijn totaal afhankelijk van alle zintuiglijke informatie uit het lijf. Het is niet voor niets dat de darmen ook wel de darmhersenen worden genoemd.
Je-baby-voelt-alles

Je baby voelt alles

Nu komt een baby op de wereld wanneer hij nog niet uitontwikkeld is. Dat is nodig omdat hij ervaringen nodig heeft om zijn lijf helemaal te kunnen afstemmen op de unieke omgeving waarin hij geboren wordt. Alles is precies zo georganiseerd om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de buitenwereld waarin je baby terecht is gekomen. In het eerste jaar van zijn leven wordt ook een groot deel van de gevoelswereld van je baby ontworpen. De indrukken die je baby opdoet zijn rechtstreeks verbonden met de emotionele staat van zijn lichaam. De informatie die de darmen ontvangen, geven een directe emotionele reactie. Dat ze nog helemaal open staan voor indrukken betekent ook dat alles wat er in de darmen gebeurt een ongefilterde emotionele gevoelsreactie geeft. Alles kan namelijk belangrijke informatie zijn voor je baby’s welbevinden en overleving.

Misselijk van de pijn

Je baby weet nog niet wat hem potentieel kan schaden en daarom merkt hij nu alles ongefilterd op. Pas veel later, en vele krampen verder, gaat hij onbelangrijke informatie, zoals een luchtbel, negeren. Ook veel later komt er orde in de chaos van gevoelens en kan hij zijn eigen emoties reguleren. Het is nu nog een grote warboel. Lichamelijke sensaties, ongemak, pijn en emoties vormen samen een dikke soep. Zo kan angst zomaar voelen als pijn. De orde en de ervaring ontbreekt. Maar ook veel later in zijn leven blijft de koppeling tussen de emotie en de lichamelijke sensatie intact. Zo kun je misselijk worden van de pijn, of buikpijn krijgen van de stress.

Prikkelgevoelige darmen

Darmen en prikkels hebben veel met elkaar te maken. Je baby laat eigenlijk met zijn darmen zien hoe het met hem gaat. Voelt de baby zich niet prettig, dan reageren zijn darmen daar direct op. Wanneer je baby aan het einde van de dag vol zit met al het nieuws van de dag, dan zijn darmkrampjes daar het resultaat van. Want overprikkeling zorgt voor een gestresst lijfje. En die dikke kabel met hersenzenuwen raakt dan overgevoelig. Stresshormonen worden aangemaakt.

Wanneer het lijf stress heeft, leent hij ook nog eens energie van de darmen. Die produceren minder slijm, de doorbloeding vermindert en de vertering gaat langzamer. De toch al dunne darmwand verzwakt verder en de darm wordt nog prikkelgevoeliger. Je snapt dan meteen dat je al snel in een neerwaartse spiraal terecht kan komen. Gelukkig voor jou en je baby gaat de ontwikkeling in een rap tempo, al zal dit helemaal niet zo voelen wanneer je er samen middenin zit.

‘Overprikkelde baby’s; ik ben er al vaak ‘ingedoken’ en ik schrijf er regelmatig over. Over het huiluurtje bijvoorbeeld, of hoe het is om een prikkelgevoelige baby te hebben.Ik maakte er ook een fijne online cursus over, die vind je trouwens hier.’

prikkelgevoelige-baby

Help je baby reguleren

Kijk goed naar je baby, heeft hij veel last van krampen en reageert hij ook nog eens erg gevoelig op prikkels? Dan is het belangrijk om te kijken hoe je deze kan verminderen. Help je baby tegelijkertijd met het reguleren van deze prikkels. Hij kan dit namelijk niet alleen en de darmkrampen zijn een helder voorbeeld van een baby die aangeeft dat hij het zwaar heeft en hulp nodig heeft. De overgevoelige hersenzenuwen ontspannen door beweging en lucht ontsnapt makkelijker wanneer een baby niet ligt, maar rechtop gehouden wordt. Tel één en één bij elkaar op en je snapt meteen waarom je baby in een draagdoek een goed idee is bij darmkrampen.

En onthoud dat, alhoewel overprikkeling een onschuldige bijwerking van zijn enorme groeicapaciteit is, je baby er echt veel last van heeft. Zegt jouw gevoel dat er meer aan de hand is? Blijft je kindje maar huilen, spugen en reageert het heftig na elke voeding? Neem dan zeker contact op met een arts.

‘Meer lezen over de relatie tussen emoties, prikkels en je baby’s ontwikkeling? In hoofdstuk 20 van mijn boek ‘Wat baby’s nodig hebben’ vind je er alles over’

Krampen of reflux?

Hoewel krampen meestal onschuldig zijn en tijdelijk van aard, zien ze er toch helemaal niet onschuldig uit. Je baby kan er erg van overstuur zijn. Dat is zeker ook het geval wanneer je baby pijn heeft door reflux. Reflux daarentegen kan heel wat minder onschuldige vormen aannemen dan ‘gewone’ darmkrampen. Bij gecompliceerde reflux stroomt de inhoud van de maag steeds weer naar boven. De slokdarm raakt geïrriteerd door het agressieve zoutzuur uit de maag en op den duur kan dit zelfs ontstekingen geven. Het is heel erg pijnlijk. Je baby huilt veel, is onrustig en slaapt slecht. Gecompliceerde reflux geeft ook slikproblemen en het kan ervoor zorgen dat je baby een groeiachterstand oploopt. In tegenstelling tot krampen is er bij gecompliceerde reflux behandeling nodig. Heb je het gevoel dat je baby wel eens reflux zou kunnenhebben, schakel dan zeker een arts in.

‘Tel één en één bij elkaar op en je snapt meteen waarom je baby in een draagdoek een goed idee is bij darmkrampen’

Wanhopig?

Een baby die heel veel en intensief huilt, kan je vreselijk wanhopig maken. Huilen is zo lastig aan te horen dat het niet gek is dat je er alles aan wilt doen om het te stoppen. Je baby lijdt en jij lijdt mee. Toch kun je het niet voor je baby oplossen. Wanneer je er middenin zit lijkt er geen einde aan te komen, maar toch is deze periode eindig en komt er zelfs een tijd dat je (bijna?) vergeet hoe erg het was. Hoe overleef je een baby met krampen?

Door te accepteren dat je de baby weliswaar kan ondersteunen, maar dat je de krampen niet kan wegnemen. Het is heel zielig, maar de krampen zijn het gevolg van een zenuwstelsel dat ‘expres’ open staat voor indrukken met alle gevolgen van dien. En wanneer je stopt naar het zoeken naar een oplossing, dan kun je deze energie stoppen in twee dingen. Als eerste je baby zo goed als je kan helpen met het reguleren van zijn prikkels. En als tweede, deze energie stoppen in een beetje extra lief zijn voor jezelf.

Dat verdien je wel. Je hebt tenslotte net een prachtige baby op de wereld gezet.

Wees welkom bij Oerzacht
In het ouderschap is het nooit de bedoeling geweest om in je eentje alles uit te zoeken zonder hulp of het lekker kunnen afkijken bij de mensen om je heen. En in een wereld waar je overladen wordt met informatie, die lekker tegenstrijdig is en niet heel transparant, is het hartstikke lastig om daar als nieuwbakken ouders je weg in te vinden. Daarom maken wij naast ons live aanbod ook hele fijne online cursussen. Bijvoorbeeld een hele zinvolle over het helpen van je prikkelgevoelige kindje. Of hoe je er tegelijkertijd voor je kind kan zijn en voor jezelf.
Author picture
Deel via
Krampjes
Lees ook

Hoe zorg ik goed voor mijn baby, en voor mezelf?

‘Je moet wel aan jezelf denken hoor!’ Hoe dan in vredesnaam?!’ Je
Lees meer...
vind je de babytijd ook zo zwaar|?

Vind je de babytijd zwaar?

  ‘En hoe gaat het met jullie? Wel genieten hè? Deze tijd
Lees meer...
een huilbaby heb je 24 uur per dag

Een huilbaby heb je 24 uur per dag

  Haar huidje lijkt wel strak te staan, als een canvas wat
Lees meer...

Shopping cart