fbpx Skip to content

Durf jij stil te staan?

We zijn zo gewend aan actie in ons leven, continu wat te doen te hebben, altijd onderweg, dat we niet meer goed weten hoe we zonder dat alsmaar aanwezige ‘moeten’ kunnen. Bijna iedereen lijkt tegenwoordig wel last te hebben van innerlijke hoge eisen. Leven zonder controle te kunnen uitoefenen op je leven lijkt onmogelijk. Altijd maar onderweg zijn naar het volgende item op je to-do-lijst. Zuchten dat je geen moment tijd hebt voor jezelf, maar tegelijkertijd al onrust ervaren wanneer je even niets te doen hebt. Je bent niet alleen. Wanneer je op het station loopt zie je geen persoon meer zonder telefoon in zijn handen, we kunnen niet meer omgaan met niksigheid en bieden ons zenuwstelsel steeds maar nieuwe afleiding aan. Leegte en stilte zijn eng geworden.

Waarom durven we niet meer te luisteren naar onze eigen gedachten, moet er steeds iets nieuws en hebben we trainingen nodig om ons te leren opnieuw tijd te maken voor onszelf?

We zijn onbekenden voor onszelf geworden

Ga maar eens na. Als je een nieuwe vriend wilt maken en je besteed elke week welgeteld 1 minuut met de ander, leer je diegene dan kennen? Ga je hem vertrouwen en voel je je verbonden? Ik denk van niet. Je hebt tijd nodig om je te verbinden met de ander. Om zonder oordeel en met open ogen te kijken, te voelen en te ervaren. Wie ben jij? Wat voel ik bij je. Wat laat je me weten. Toch is dat precies wat we met onszelf doen. Al onze tijd en energie gaat zitten in de buitenwereld; wat wordt er van je verwacht, wat is je volgende wens en wat moet je nu doen.

Als zombie achter een scherm

Helemaal overprikkeld van die zee van informatie die we elke dag te verwerken krijgen zijn we in de loop van de dag zo uitgeput dat we alleen nog maar als zombies achter ons scherm kunnen zitten. Wat zal er gebeuren wanneer je geen escapes meer hebt en je een week lang zonder afleiding met jezelf bent? Of alleen met je kinderen? De meesten van ons worden daar bang van. Gunnen zichzelf niet eens de tijd om hierbij stil te staan.

Ik ken je niet, dus ik vertrouw je niet

Want wanneer je iemand niet goed kent, dan geef je diegene je vertrouwen niet. En we hebben vertrouwen nodig om ons veilig te voelen en naar de ander te durven luisteren. We zijn collectief gestopt met luisteren naar ons lichaam, wantrouwen gevoelens (of zijn er bang voor) en wanneer ons lijf ons signalen geeft, worden we daar gespannen van.

Je bent wijzer dan je weet

Het is voor velen van ons confronterend om contact te maken met ons lichaam. We denken controle te hebben over ons lijf en wanneer deze niet reageert zoals we verwachten raken we in paniek. Eigenlijk zouden we de controle die we denken te hebben moeten loslaten en zonder oordeel observeren wat ons lichaam weet. Alles wat je tegenkomt, alles wat je leert wordt opgeslagen in je lichaam. Je lichaam weet en vertelt. Het is geweldig. Een wonder. Alles in je lijf werkt samen en doet precies wat er nodig is. Het heelt zichzelf. Kan alle informatie om zich heen, en in zichzelf opmerken én er een betekenis aangeven. Het bevat de voorgeschiedenis van alle generaties voor je, en het kan zich aanpassen aan zo’n beetje elke omgeving die hij tegenkomt. Je lichaam geeft vervolgens zijn leven weer door aan de volgende generatie.

We verwaarlozen onszelf

Maar in plaats dat we vol ontzag voor dit machtig staaltje techniek het behandelen als een heilige koe in India, verwaarlozen we ons lichaam. We stoppen er ongezond eten in, hebben slechte gewoontes die het kwaad doen. Geven we het te weinig beweging en negeren we massaal alle signalen die het afgeeft om ons weer op de juiste weg te krijgen. Terwijl we er alleen maar op hoeven vertrouwen.

Ik ben nieuwsgierig naar jou!

Herken jij je dit? En wil je het anders? Probeer dan jezelf te opnieuw te leren kennen alsof je een nieuw persoon hebt ontmoet die je nieuwsgierig maakt. Waar je tijd in wilt investeren. Begin met vertrouwen.

  1. Vertrouwen – Ik vertrouw erop dat ik het waard ben, dat mijn lichaam mijn vriend is, dat het wijs is en dat het me, wanneer ik er de tijd voor neem, dingen kan vertellen die van waarde voor me zijn.
  2. Realistisch – Ik verwacht niet dat mijn nieuwe vriend perfect is, elke persoon heeft zijn eigenaardigheden. Dus wanneer ik iets tegenkom waar ik van schrik, dan ren ik niet meteen de andere kant op, maar blijf ik kijken en luisteren. Ik wil de ander in al zijn volledigheid leren kennen.
  3. Tijd – Ik neem de tijd. Wanneer ik je echt wil leren kennen dan kost dat tijd. Om naar je verhalen te luisteren, om verschillende kanten van je te zien.
  4. Aandacht – In een grote groep mensen is het lastig om 1 persoon echt goed te leren kennen. Het leren kennen van jezelf kan alleen wanneer je met je volledige aandacht bij jezelf bent zonder afleidingen.
  5. Oordeelloos – wanneer je vooringenomen, met  een van te voren gevormde mening naar de ander kijkt, dan kun je deze niet echt leren kennen. Vaak kijken we naar onszelf met meningen die voortkomen uit oude ervaringen. En we zijn gestopt met ons afvragen, is het nog wel kloppend wat ik over mezelf denk? We nemen het zonder twijfel aan. Wil je jezelf opnieuw leren kennen? Observeer jezelf zonder daarover een mening  te vormen, niet goed of fout. Het is zoals het is.
  6. Het ‘moeten’ loslaten – Je moet nu niets, hoeft nergens heen, niets te bereiken of te bewijzen. Je hoeft niet nuttig te zijn of te presteren. Je bent bij jezelf omdat je dat wilt.

I don’t like what I see

In het begin zal je misschien helemaal niet blij zijn met wat je ziet of voelt. Misschien maakt het je wel onzeker of gefrustreerd. En dan is het misschien wel het makkelijkste om je meteen weer te gaan afleiden van al dat moeilijks. We vinden het namelijk heel lastig om negatief ervaren gevoelens te verdragen. Op zo’n moment is het hebben van vertrouwen het allerbelangrijkst.

Ik vertrouw mezelf

Ik ben een goed mens, zelfs al voel ik dit nu niet.

Ik ben een wijs mens, ook al lijkt het nu anders.

Ik ben een liefdevol mens, ook al kan ik nu nog niet lief genoeg voor mezelf zijn.

Om echt rust te hebben, vrijheid te voelen en geluk te kunnen ervaren is het noodzakelijk om alleen te kunnen zijn. Vrienden met jezelf te kunnen zijn, onvoorwaardelijk. Je bent zoals je bent, op dit moment en dat is altijd oké.

Author picture
Deel via
Durf jij stil te staan
Lees ook

Hoe zorg ik goed voor mijn baby, en voor mezelf?

‘Je moet wel aan jezelf denken hoor!’ Hoe dan in vredesnaam?!’ Je
Lees meer...
vind je de babytijd ook zo zwaar|?

Vind je de babytijd zwaar?

  ‘En hoe gaat het met jullie? Wel genieten hè? Deze tijd
Lees meer...
een huilbaby heb je 24 uur per dag

Een huilbaby heb je 24 uur per dag

  Haar huidje lijkt wel strak te staan, als een canvas wat
Lees meer...

Shopping cart